Του Δασκάλου Στρατή Γιαννίκου
ΠΑΠΑΔΟΣ
[...]
ΜΕΣΑΓΡΟΣ
[...]
ΣΚΟΠΕΛΟΣ
[...]
ΠΥΡΓΟΙ
[...]
ΑΠΙΔΙΑΣ ΛΑΚΚΟΣ (ΠΛΑΚΑΔΟΣ)
Πάνε χρόνια , μιας μαγικής- παραμυθένιας εποχής τα καλοκαίρια διαβήκαν.
«Σνουπέρναμε» στα τέλη του Ιούνη. Τις μέρες μας τις περνούσαμε στα περιβόλια, ξεδιψάγαμε με την τρούμπα,
πίναμε τον ήλιο ,ρουφάγαμε το φως, γευόμασταν τη θάλασσα ,στης Γέρας τ’ ακρογιάλια.
Τα βράδια ,αχ, αυτά τα τρελά βράδια του Αυγούστου. Οι πανσέληνες νύχτες κάτω από τις τζιτζιφιές,
πλάι στη θάλασσα , νύχτες που τις φώτιζε ο καιόμενος αμίαντος κάτω από την καρυδιά μας.
Νύχτες της νηνεμίας. Η θάλασσα λάδι ,το φως του φεγγαριού ν’ ανάβει το ακύμαντο του πόντου, η σκέψη μας,
να πυρπολείται.
Κι ως νέοι μπουρλοτιέρηδες, τ’ αλάνια του καλοκαιριού ψάχναμε για χαρτόκουτες,
τις γεμίζαμε με χόρτα ξερά και εφημερίδες ,κι έπειτα βάζαμε φωτιά στα όνειρά μας.
Τα ρίχναμε στη θάλασσα να σβήσουν, μη μας καούν ολότελα και παν χαμένα.
Κείνα ταξίδευαν αμέριμνα, μπουρλότιαζαν τον κόλπο και τις καρδιές μας.
ΕΥΡΕΙΑΚΗ (ΠΑΛΑΙΟΚΗΠΟΣ)
[...]
ΠΕΡΑΜΑ
[...]
ΙΕΡΑ
[...]
«Πάσα εποχή και κάθε ώρα
της Ακύμαντης Θάλασσας
Είναι. [...]
http://alfavitario.blogspot.gr/