Το αίνιγμα του Ιωάθαμ

Συζητήσεις σχετικές με θέματα εκπαίδευσης.
Απάντηση
Στέλιος Ε. Παππάς
Συγγραφέας
Δημοσιεύσεις: 12109
Εγγραφή: Παρ Σεπ 11, 2009 10:16 am
Τοποθεσία: Παππάδος Γέρας

Το αίνιγμα του Ιωάθαμ

Δημοσίευση από Στέλιος Ε. Παππάς »

Παλαιά Διαθήκη.png
     ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ | Κριτών 9, 7 - 15

      Το αίνιγμα του Ιωάθαμ

Κρ. 9,7 Καὶ ἀνηγγέλη τῷ Ἰωάθαμ, καὶ ἐπορεύθη καὶ ἔστη ἐπὶ κορυφὴν ὄρους Γαριζὶν καὶ ἐπῇρε τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἔκλαυσε καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἀκούσατέ μου, ἄνδρες Σικίμων, καὶ ἀκούσεται ὑμῶν ὁ Θεός.
Κρ. 9,7 Ανεκοινώθη το γεγονός αυτό στον Ιωάθαμ, ο οποίος επήγε και εστάθη όρθιος εις κάποιαν κορυφήν του Γαριζίν και αφού έκλαυσε δια τα θλιβερά αυτά γεγονότα, εφώναξε δυνατά προς τους Συχεμίτας και τους είπεν• “ακούσατέ μου άνδρες της Συχέμ δια να ακούση και σας ο Θεός.

Κρ. 9,8 πορευόμενα ἐπορεύθη τὰ ξύλα τοῦ χρῖσαι ἐφ᾿ ἑαυτὰ βασιλέα καὶ εἶπον τῇ ἐλαίᾳ· βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν.
Κρ. 9,8 Τα δένδρα επήγαν να ανακηρύξουν βασιλέα των και είπαν εις την εληά• Γινε εσύ βασιλεύς μας.

Κρ. 9,9 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἡ ἐλαία· μὴ ἀπολείψασα τὴν ποιότητά μου, ἐν ᾗ δοξάσουσι τὸν Θεὸν ἄνδρες, πορεύσομαι κινεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων;
Κρ. 9,9 Η εληά απήντησεν εις αυτούς• Εγώ να εγκαταλείψω τους καρπούς μου, το έλαιόν μου, με το οποίον οι άνθρωποι δοξάζουν τον Θεόν και να σείωμαι μόνον επιδεικτικώς ως βασίλισσα των άλλων δένδρων; Δεν θέλω να γίνω βασίλισσα.

Κρ. 9,10 καὶ εἶπον τὰ ξύλα τῇ συκῇ· δεῦρο βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν.
Κρ. 9,10 Τοτε τα δένδρα είπαν εις την συκήν• Ελα συ να βασιλεύσης εις ημάς.

Κρ. 9,11 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἡ συκῆ· μὴ ἀπολείψασα ἐγὼ τὴν γλυκύτητά μου καὶ τὰ γενήματά μου τὰ ἀγαθά, πορεύσομαι κινεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων;
Κρ. 9,11 Η συκή απήντησεν εις αυτά• Εγώ να αφήσω την γλυκύτητά μου, τους γευστικούς και ωφελίμους καρπούς μου και να αρκεσθώ μόνον να σείωμαι επιδεικτικώς ως βασίλισσα των άλλων δένδρων; Οχι.

Κρ. 9,12 καὶ εἶπαν τὰ ξύλα πρὸς τὴν ἄμπελον· δεῦρο βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν.
Κρ. 9,12 Τα δένδρα μετέβησαν προς την άμπελον και της είπαν• Ελα συ να γίνης βασίλισσά μας.

Κρ. 9,13 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἡ ἄμπελος· μὴ ἀπολείψασα τὸν οἶνόν μου τὸν εὐφραίνοντα Θεὸν καὶ ἀνθρώπους, πορεύσομαι κινεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων;
Κρ. 9,13 Η άμπελος απήντησεν εις αυτά• Να εγκαταλείψω εγώ τον οίνον μου, ο οποίος ευφραίνει Θεόν και ανθρώπους και να αρκεσθώ να σείωμαι μόνον ως βασίλισσα των άλλων δένδρων; Αυτό δεν το δέχομαι.

Κρ. 9,14 καὶ εἶπαν πάντα τὰ ξύλα τῇ ῥάμνῳ· δεῦρο σὺ βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν.
Κρ. 9,14 Είπαν τότε όλα τα δένδρα εις ένα ευτελή και ακανθώδη θάμνον, την ράμνον• Ελα συ να γίνης βασίλισσά μας.

Κρ. 9,15 καὶ εἶπεν ἡ ῥάμνος πρὸς τὰ ξύλα· εἰ ἐν ἀληθείᾳ χρίετέ με ὑμεῖς τοῦ βασιλεύειν ἐφ᾿ ὑμᾶς, δεῦτε ὑπόστητε ἐν τῇ σκιᾷ μου· καὶ εἰ μή, ἐξέλθοι πῦρ ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ καταφάγοι τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου.
Κρ. 9,15 Η χωρίς αξίαν και μωροφιλόδοξος ράμνος είπε τότε εις τα δένδρα• Εάν πράγματι θέλετε να με χρίσετε βασίλισσάν σας, ελάτε και πέσετε κάτω από την σκιάν μου ! Ει δ' άλλως φωτιά θα βγη από εμέ και θα κατακαύση τας κέδρους του Λιβάνου (αυτός είναι ο μύθος).
Στέλιος Ε. Παππάς
Απάντηση