Ο καθρέφτης μιας κοινωνίας

[Στέλιος Ε. Παππάς]

Συνεταριστική Τράπεζα Λέσβου-Λήμνου.jpg (9.33 KiB) Προβλήθηκε 3798 φορές

     Μπορεί να άργησαν να πάρουν το δρόμο για τις δικαστικές αίθουσες οι υποθέσεις της Συνεταιριστικής Τράπεζας, αλλά τα τελευταία 2 χρόνια άρχισαν να κλείνουν η μια μετά την άλλη, ασχέτως αν μέχρι τώρα έχουμε ακόμα μόνο για μία από αυτές τις υποθέσεις δικάσιμο. Την ίδια ώρα, πάντως, η τοπική κοινωνία δεν φαίνεται να συγκινείται και τόσο για τις εξελίξεις στη Συνεταιριστική Τράπεζα και το όλο θέμα τείνει να ξεχαστεί, παρότι χάθηκαν με την κατάρρευση της Τράπεζας οι οικονομίες που κάποιοι κάτοικοι του Νομού μας είχαν επενδύσει σε μετοχές.

     Είναι ενδεικτικό ότι μόνο ένα μέλος της διοίκησης του Συλλόγου Μεριδιούχων ήταν παρόν στο δικαστήριο της περασμένης Πέμπτης και απομονωμένο εν πολλοίς λόγω των απόψεων που κατά καιρούς εκφράζει. Κανένας άλλος, παρότι οι εφημερίδες έγραψαν για την ημερομηνία της δίκης και οι μέτοχοι ξεπερνούν τους 6.000. Αυτό ενδεχομένως να σκιαγραφεί τους λόγους που έφτασε εκεί που έφτασε η Συνεταιριστική Τράπεζα Λέσβου-Λήμνου. Την είχαν εγκαταλείψει οι μέτοχοί της, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που συμμετείχαν στις Γενικές Συνελεύσεις και μάλιστα οι περισσότεροι εξ αυτών έδειχναν να ενδιαφέρονται μόνο για το αν θα δοθεί μέρισμα.

     Πολύ, δε, περισσότερο, αρκετοί απ' όσους ψήφιζαν, έβαζαν τους σταυρούς βλέποντας φιλίες, με συνέπεια να εκλέγονται στη διοίκηση και άνθρωποι που δεν είχαν οικονομικές γνώσεις και τώρα οι ίδιοι ως κατηγορούμενοι να δηλώνουν θύματα, καθώς δεν καταλάβαιναν τις συνέπειες των αποφάσεων που ενέκριναν, όπως λένε. Στις τελευταίες διοικήσεις βρέθηκαν να εργάζονται και τα παιδιά κάποιων μελών Διοικητικών Συμβουλίων, όλως τυχαίως ή όλα τυχαία και στην τύχη τους για την τοπική μας Τράπεζα. Κι όμως, όσο σκληρό κι αν ακουστεί, η εικόνα μας καθρεφτίζεται στα όσα έγιναν στη Συνεταιριστική Τράπεζα, οι μικρομέτοχοι που είχαν τη δύναμη της ψήφου και του ελέγχου ουδέποτε ασχολήθηκαν και δεν ασχολούνται ακόμα και τώρα που κινδυνεύουν να πληρώσουν μέρος από τα σπασμένα στο τέλος της Εκκαθάρισης. Έχει άλλωστε εμπειρία όσο κανένας άλλος τούτος ο τόπος από αδράνεια μετόχων και ναυάγια. Μας έφαγε ως κοινωνία το «δε βαριέσαι» και το «ωχ αδερφέ!» και η κατάσταση βαίνει συνεχώς επιδεινούμενη. Μια κοινωνία κλεισμένη στον εαυτό της και πολύ περισσότερο -στις μέρες μας πια- χαμένη στο ίντερνετ και στο Facebook, στις οθόνες των κινητών τηλεφώνων...

      Μια κοινωνία που δεν μετρά μόνο το λουκέτο στη Συνεταιριστική. Δεν ήταν μόνο η Τράπεζα για να το αποδώσει κανείς στην κακιά στιγμή! Είναι και η Ναυτιλιακή Εταιρεία Λέσβου, είναι και η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών, είναι και η ΕΨΥΠΑΛ, είναι όλες οι προσπάθειες που στα χέρια άλλων κοινωνιών ενδεχομένως να είχαν ανθίσει και να ήταν σήμερα αναπτυξιακά εργαλεία - αντίδοτο στην κρίση.

      Η Παγκρήτια Συνεταιριστική Τράπεζα είναι ένα τέτοιο τρανό παράδειγμα...

      Σ.ΣΑΜ.

     «ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ» 24.9.2018

========================================

     Η παραπομπή, δική μου.